اعتبار وصیت نامه دستی و عادی چقدر است ؟🥇【آپدیت جدید】⚖️
0 تا 100 وصیت نامه در نظام حقوقی ایران

بخش اول: تعریف، انواع و جایگاه وصیت نامه در حقوق ایران
تعریف حقوقی وصیت و انواع آن
وصیت مطابق ماده ۸۲۵ قانون مدنی، به دو دسته تقسیم میشود:
- وصیت تملیکی: «اینکه کسی عین یا منفعتی را از مال خود برای زمان بعد از فوتش به دیگری مجاناً تملیک کند»؛ پس موصیبه پس از فوت متوفی به موصیله منتقل میشود.
- وصیت عهدی: «اینکه شخصی، یک یا چند نفر را برای انجام امر یا اموری یا تصرفات دیگری مأمور نماید»؛ مثلاً پرداخت دیون متوفی یا سرپرستی قیم.
در این تقسیمبندی، وصیتنامه هم ابزاری برای انتقال اموال است و هم سندی برای تعیین تکلیف نسبت به امور غیرمالی، مانند نحوه اجرای مراسم، پرداخت واجبات دینی، انتخاب وصی و سرپرستی فرزندان صغیر.
انواع وصیت نامه و اعتبار وصیت نامه در قانون امور حسبی و مدنی
در نظام حقوقی ایران (مواد ۲۷۶ تا ۲۹۴ قانون امور حسبی)، سه نوع اصلی وصیتنامه پذیرفته شده است:
نوع وصیتنامه | تعریف و نحوه تنظیم | شرایط اعتبار | امکان اعتراض |
---|---|---|---|
دستنویس (خودنوشت) | نوشتهشده بهطور کامل با دستخط موصی، حاوی تاریخ دقیق (روز، ماه، سال) و امضا | سند عادی؛ به شرط رعایت کامل شرایط شکلی | بله، سند عادی تلقی میشود |
رسمی | تنظیم در دفتر اسناد رسمی با حضور سردفتر و رعایت تشریفات خاص | سند رسمی؛ لازمالاجرا و انکارناپذیر جز با ادعای جعل | خیر، تنها ادعای جعل قابل طرح است |
سری | نوشتهشده توسط موصی یا دیگری، با امضای موصی و لاک و مهر شده؛ امانتگذاری در اداره ثبت اسناد | سند عادی/رسمی (ترکیبی)؛ نیازمند تشریفات اداری | بله، اما اثبات دشوار است |
شفاهی (اضطراری) | در شرایط فوقالعاده (جنگ، بیماری واگیر و …)، با حضور دو شاهد | فقط در وضعیت اضطراری نافذ؛ مدتی محدود | بله، اثبات آن دشوار و محدودیت زمانی دارد |
در این میان، وصیت نامه دستنویس به دلیل سهولت و مخفی بودن، بیشترین میزان استفاده را دارد.
شرایط صحت و اعتبار وصیت نامه دستنویس در قانون ایران
طبق ماده ۲۷۸ قانون امور حسبی و قواعد مکمل در قانون مدنی:
شرط شکلی | توضیح کامل |
---|---|
نوشتهشدن به خط موصی | تمام متن وصیتنامه باید با دستخط موصی باشد؛ تایپ یا نوشتن توسط شخص ثالث، باعث بیاعتباری است |
تاریخ دقیق | باید روز، ماه و سال به خط موصی درج شود؛ تاریخ صرفاً شفاهی یا با خط دیگری کافی نیست |
امضا | امضای شخص موصی در پایان وصیتنامه لازم است؛ اثر انگشت یا مهر بهتنهایی جایگزین امضا نمیشود |
اهلیت موصی | دارای عقل، بلوغ و رشد، بدون اجبار یا اکراه در زمان تنظیم |
موضوع وصیت | دارایی مورد وصیت باید در مالکیت رسمی و مشروع موصی باشد؛ وصیت بر مال غیر یا مازاد بر ثلث بدون اجازه وراث باطل است . |
در صورت فقدان هر یک از این شرایط، وصیتنامه دستنویس فاقد اعتبار است و اجرای آن در محاکم ممکن نیست مگر در صورتی که تمامی وراث صراحتاً صحت وصیتنامه را بپذیرند.

بخش دوم: نحوه اثبات اصالت و اعتبار وصیت نامه دستنویس و جایگاه آن در دعاوی قضایی
جایگاه سند عادی و نحوه اعتراض ورثه
اعتبار وصیت نامه دستنویس، برخلاف وصیتنامه رسمی، یک سند عادی تلقی میشود؛ یعنی:
- هر یک از وراث یا سایر اشخاص ذینفع میتوانند در انتساب آن تردید یا ادعای جعل و تحریف مطرح کنند.
- بار اثبات اصالت وصیتنامه به عهده موصیله یا ذینفع است و باید اصالت خط، تاریخ و امضا را اثبات کند.
راههای اثبات اصالت و اعتبار وصیت نامه دستنویس
- کارشناسی خط و امضا: مهمترین و مرسومترین راه اثبات اصالت وصیتنامه ارجاع به کارشناس رسمی دادگستری است. کارشناس با تطبیق ویژگیهای قلم، امضا، فشار دست، سبک نگارش و اسناد تطبیقی از متوفی اعلام نظر مینماید.
- شهادت شهود: اگر شهودی وجود دارند که در هنگام تنظیم وصیتنامه حاضر بوده و ذیل سند را امضا کرده باشند، شهادت کتبی آنان بهعنوان قرینهای مثبت قابل استماع است (طبق ماده ۲۷۸ امور حسبی، اما بدون شاهد نیز سند معتبر است).
- ارائه مستندات مکمل: مدارک پزشکی، اظهارنامههای شفاهی موصی نزد دیگران، قرائن و شواهد در تأیید صحت تاریخ و محتوا نیز مؤثرند اما بهتنهایی کافی نیستند و باید با ادله فنی همراه باشند.
- اقرار و رضایت وراث: اقرار یا رضایت کتبی برخی یا تمامی وراث بر صحت سند، موجب تنفیذ وصیتنامه در خصوص سهم آنان میشود (طبق رأی وحدت رویه شماره ۵۴ هیأت عمومی دیوان عالی کشور).
جدول: ابزارهای اثبات اصالت اعتبار وصیت نامه دستنویس
ابزار اثبات | توضیح ظرفیت اثباتی | نقطه قوت | نقطه ضعف |
---|---|---|---|
کارشناسی خط و امضا | بررسی علمی تطابق دستخط و امضا با نمونههای رسمی متوفی | مستند و فنی؛ رکن اصلی در دادگاهها | تابع تخصص کارشناس و گاهی تضاد نظرات |
شهادت شهود | افرادی که در زمان تنظیم وصیتنامه حضور داشتند و امضا کردهاند | قوت برای اثبات اعتبار؛ تکمیلکننده کارشناسی | ممکن است شهود فوت شده، وابسته یا ذینفع باشند |
اقرار وراث | اذعان کتبی یا شفاهی به صحت سند یا بخشی از آن | در سهم وراث تأییدکننده نافذ و اجرایی است | نسبت به وراث غیر تأییدکننده بیاعتبار است |
مستندات مکمل | شامل اظهارنامهها و مدارک پزشکی و… | میتواند قرائن کمککننده باشد | بهتنهایی کفایت ندارد |
در هر تردید به اصالت خط و امضا یا تاریخ، دادگاه موظف به ارجاع امر به کارشناسی و دریافت نظریه فنی است که روند رسیدگی قضایی را تعیین میکند.
زمان و مهلت قانونی ارائه وصیتنامه دستنویس به دادگاه
طبق ماده ۲۹۴ قانون امور حسبی: وصیتنامه دستنویس باید حداکثر تا سه ماه پس از آگهی انحصار وراثت متوفی به دادگاه محل وقوع ترکه تسلیم شود. اگر ظرف این مدت ارائه نشود، از درجه اعتبار ساقط است. البته شورای نگهبان در نظریه شماره ۲۶۳۹ مورخ ۱۳۶۷، محدود کردن اعتبار وصیتنامه به مدت سهماه را خلاف موازین شرع دانسته و دادگاه مکلف به رسیدگی است، حتی اگر بعد از مدت مقرر وصیتنامه ارائه گردد، اعتبار وصیت نامه = 3 ماه

بخش سوم: تفاوت اعتبار وصیت نامه دستنویس با وصیتنامه رسمی و سری
موضوع اعتبار وصیت نامه و تفاوت انواع وصیتنامههای معتبر در حقوق ایران به لحاظ اعتبار، تشریفات، احتمال جعل، و قدرت اجرایی آنها بسیار مهم است:
ویژگی | وصیتنامه دستنویس | وصیتنامه رسمی | وصیتنامه سری |
---|---|---|---|
نحوه تهیه | با خط موصی، دارای تاریخ و امضا | تنظیم در دفتر اسناد رسمی | امضا شده و مهر و لاک شده؛ به امانت نزد اداره ثبت یا دفترخانه |
اعتبار حقوقی | سند عادی، نیاز به اثبات اصالت در دادگاه | سند رسمی، لازمالاجرا و قابل اجرا بدون حکم | ترکیبی؛ اعتبار رسمی با مراحل اداری |
امکان اعتراض | بله (هر یک از وراث یا اشخاص ذینفع) | فقط با ادعای جعل | بله (اثبات دشوارتر) |
اعتبار بدون تنفیذ دادگاه | فقط در صورت عدم اعتراض یا پذیرش همه ورثه | قانونی و بینیاز از حکم دادگاه | نیاز به حکم تنفیذ دادگاه در صورت اختلاف |
مناسب برای بیسوادان | خیر | بله | خیر |
ریسکهای رایج | امکان جعل، گم شدن، تلف شدن، اعتراض و نزاع | هزینه و تشریفات بالا، عدم محرمانگی | تشریفات اداری، دسترسپذیری محدود |
مزایا | رایگان، سریع، محرمانه | اعتبار بالا، امنیت حقوقی | محرمانگی، امنیت بیشتر از نظر جعل |
معایب | آسیبپذیر، نیاز به اثبات در دادگاه | هزینه و لزوم مراجعه حضوری | تشریفات پیچیده |
توصیه اکید حقوقدانان این است که افراد کمسواد، سالمندان، کسانی که اختلاف خانوادگی دارند، یا کسانی که اموال قابل توجه دارند، از وصیتنامه رسمی بهره بگیرند تا اختلافات آینده به حداقل برسد.

بخش چهارم: آرای دیوان عالی کشور و رویههای قضایی
رأی وحدت رویه شماره ۵۴ دیوان عالی کشور (۱۳۵۱) و اثر حقوقی آن
این رأی از اساسیترین منابع رویه در دعاوی تنفیذ وصیتنامه عادی (دستنویس یا سری) است. بنا بر رأی وحدت رویه:
- تأیید یا رضایت (اقرار) بعضی از وراث برای اعتبار وصیتنامه کافی است؛ بنابراین حتی اگر برخی از وراث وصیتنامه را تأیید کنند و برخی دیگر مخالف باشند، وصیت فقط در سهم وراث تأییدکننده نافذ است و نسبت به دیگران بیاعتبار خواهد بود.
- اعتبار وصیت نامه ، دادگاه میتواند وصیتنامه را بعد از ارائه همه شواهد و انجام کارشناسی معتبر شناخته، حکم به تنفیذ دهد، حتی اگر تمامی وراث رضایت نداده باشند. این اصل در دعاوی متعدد منبع تصمیم قضات محسوب میشود.
نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه (۱۴۰۲)
در پاسخ به استعلامات دادگاهها (۱۲ خرداد ۱۴۰۲)، اداره کل حقوقی تصریح میکند:
- چنانچه وصیت مطابق تشریفات سند رسمی، خودنوشت یا سری نباشد اما اشخاص ذینفع (وراث) همه یا برخی صحت وصیتنامه را اقرار کنند، همان نسبت معتبر و قابل اجرا خواهد بود؛ در غیر این صورت، باید ذینفع برای تأیید اعتبار وصیتنامه دعوای تنفیذ مطرح کند و دادگاه با جمعآوری ادله قانونی (کارشناسی خط و …) تصمیم میگیرد.

بخش پنجم: چالشهای رایج حقوقی در اعتبار وصیت نامه دستنویس
تجربه دادگاهها و وکلا در امور حسبی و ارث نشان میدهد مهمترین چالشهای حقوقی در وصیتنامه دستنویس عبارتند از:
چالش حقوقی | توضیح یا نمونه | پیامد حقوقی | راهکار دفاعی |
---|---|---|---|
جعل یا دخل و تصرف در متن | افزودن، حذف یا تغییر مندرجات وصیتنامه | بیاعتباری سند؛ در صورت اثبات | کارشناسی خط، بررسی سوابق و شهادت شهود |
اعتراض به اصالت خط و امضا | یکی از وراث ادعا کند خط یا امضا متعلق به مورث نیست | لزوم ارجاع به کارشناسی | تجمع قرائن و ادله فنی، نمونهگیری |
عدم رعایت تشریفات ماده ۲۷۸ قانون امور حسبی | فقدان تاریخ یا امضا یا نوشتن بخشی از متن توسط شخص دیگر | بیاعتباری وصیتنامه | تنظیم وصیت جدید مطابق قانون |
گم شدن یا مفقود شدن اصل وصیتنامه | وصیتنامه در دسترس نبوده و نسخه دیگری وجود ندارد | عدم امکان استناد | ثبت نزد وکیل یا دفترخانه، امانتگذاری |
قصور در ارائه به دادگاه در مهلت قانونی | ارائه وصیتنامه پس از فوت و دیرتر از سه ماه اول (در برخی شعب هنوز به رأی شورای نگهبان استناد نمیکنند) | احتمال رد وصیتنامه | پیگیری زودهنگام، توجیه علل تأخیر بر پایه فتاوی مطابق شرع |
وصیت مازاد بر ثلث بدون اجازه وراث | وصیتنامه بیش از یکسوم ترکه را شامل باشد ولی وراث تنفیذ نکنند | غیر نافذ بودن بخش مازاد | اخذ اجازه کتبی ورثه، تنفیذ چندمرحلهای |
بیسوادی موصی | امکان تنظیم وصیتنامه خودنوشت را نداشته | بیاعتباری سند | توصیه به وصیتنامه رسمی یا سری |
تبیین حقوقی چالشهای اعتبار وصیت نامه
یکی از عمدهترین ایرادات وارده از طرف وراث، ادعای جعلی بودن امضا یا خط است. در چنین مواردی، کارشناسی خط به رکن کلیدی قضاوت بدل میشود. براساس ماده ۲۲۳ آیین دادرسی مدنی، دادگاه با درخواست ذینفع، اسناد مورد استناد با نمونه خطها در بانکهای اطلاعاتی، مدارک هویتی سابق و سایر اسناد رسمی را مقایسه میکند و کارشناس نظر خود را اعلام مینماید. اما نظر کارشناس برای دادگاه الزامآور نیست و قاضی میتواند با قرائن و شرایط پرونده تصمیم نهایی را اتخاذ کند.
در مورد وصیت مازاد بر ثلث نیز، اجرای وصیت فقط تا میزان یکسوم دارایی فرد، حتی بدون رضایت وراث معتبر است. برای مازاد، تنفیذ و رضایت همه یا بخشی از وراث لازم است که فقط در سهمالارث آنان اعمال خواهد شد (ماده ۸۴۳ قانون مدنی).

بخش ششم: معیارهای اهلیت موصی و موصیله در اعتبار وصیت نامه دستنویس
معیار اهلیت | موصی (وصیتکننده) | موصیله (فرد استفادهکننده) |
---|---|---|
سن | بالغ باشد (۱۸ سال تمام) | محدودیتی مگر طبق فقه نیست |
رشد | قدرت تشخیص منفعت و ضرر | قابل تملک بودن اموال |
عقل | عدم جنون یا سوءغه عقل | میتواند صغیر یا مجنون باشد مشروط به ولی یا قیم |
اختیار | بدون اکراه و اجبار | وجود یا تحقق در زمان فوت |
مسلمان بودن | اصل بر مسلمان بودن، مگر در شرایط خاص (ماده ۱۱۹۲ مدنی) | وابسته به موضوع وصیت (در برخی اهداف شرایط خاص دارد) |
صلاحیت حقوقی | جواز تصرف در مال | مشروعیت مورد وصیت |
علیالاصول، موصی باید عاقل، بالغ و رشید باشد و وصیت در حالت حجر یا بیهوشی ممکنالابطال است. همچنین وصیتنامه با امضای کسی که سواد ندارد یا توانایی نگارش ندارد، اگر رسمی و مطابق آیین مقرر تنظیم نشده باشد، بیاعتبار است.
بخش هفتم: محدودیت ثلث اموال و وصیت مازاد
اصل ثلث در وصیت طبق قانون مدنی (مواد ۸۴۳ تا ۸۴۶) و امور حسبی
« جدای بحث اعتبار وصیت نامه ، هر شخص تنها میتواند نسبت به یکسوم (ثلث) از کل دارایی خود وصیت تملیکی کند.» این محدودیت برای حمایت از حقوق قانونی وراث وضعشده است و وظیفه دادگاه رسیدگی به دعوای تنفیذ وصیتنامه دستی، احراز رعایت همین قاعده است. اگر وصیت بیش از یکسوم باشد:
- وصیتنامه باطل نمیشود،
- اجرای بخش مازاد منوط به اجازه وراث است و در صورت رضایت فقط برخی وراث، در سهم آنان اجرا خواهد شد.
میزان ثلث اموال باید بر اساس خالص دارایی در زمان فوت(پس از کسر دیون و مخارج کفن و دفن) محاسبه شود، نه زمان نگارش وصیتنامه.
نمونه محاسبه:
شرح عملیات | جزییات اجرای محدودیت ثلث برای یک وصیتنامه |
---|---|
کل دارایی متوفی (در فوت) | قیمتگذاری همه اموال منقول و غیرمنقول |
دیون و مخارج واجب | کسر بدهیها، مهریه، هزینه کفن و دفن |
مرجع محاسبه | یکسوم بازمانده به عنوان حد مجاز وصیت |
بیش از یک سوم | نیاز به تنفیذ و رضایت هر یک از وراث |
بخش هشتم: نکات عملی نگهداری و ارسال وصیتنامه دستنویس
نحوه نگهداری و ارسال وصیتنامه بهشدت بر اعتبار وصیت نامه و ریسکهای حقوقی بعدی تأثیرگذار است.
- وصیتنامه دستنویس باید در محل امن (گاوصندوق، صندوق امانات بانک، نزد وکیل یا دفترخانه) نگهداری شود تا خطر مفقودی یا آتشسوزی و جعل کاهش یابد.
- توصیه میشود نسخه دوم وصیتنامه نزد فرد مورد اعتماد یا وکیل وجود داشته باشد تا در صورت اختلاف یا مخدوش شدن نسخه اول، اصل آن قابل احراز باشد.
- پس از فوت، وصیتنامه باید در اسرع وقت (طبق ماده ۲۹۴ امور حسبی: ترجیحاً ظرف سه ماه) به دادگاه تصفیه ترکه تقدیم شود. البته در عمل، به دلیل رویه فقهی شورای نگهبان، دادگاهها مکلف به بررسی وصیتنامه حتی بعد از این مدت هستند، هرچند هرچه تأخیر بیشتر باشد، احتمال اعتراض ورثه نیز افزایش مییابد.
بخش نهم: نکات کاربردی برای وکلا، خانوادهها و تدوینگران وصیتنامه
- در تنظیم وصیتنامه دستنویس حتیالامکان از عبارات روشن و بدون ابهام استفاده شود و از ذکر شروط مبهم یا خلاف اخلاق یا قانون خودداری گردد.
- برای اعتبار اعتبار وصیت نامه ، وصیتکننده باید مطمئن باشد که وصی مورد اعتماد، و در صورت امکان چند شاهد معتبر نیز از محل وصیتنامه و وجود آن مطلع باشند.
- توصیه میشود برای جلوگیری از نزاع بین وراث، همواره از راهنمایی یک وکیل متخصص امور ارث و وصیت برای تنظیم متن و بررسی اعتبار نهایی وصیتنامه بهرهببرید.
- در صورت نگرانی از تقلب یا اختلاف آینده، بهترین راه ثبت وصیتنامه در دفاتر اسناد رسمی یا امانتگذاری صورتمجلسی است.
- هر نوع اصلاح یا تغییر بعدی در متن وصیتنامه باید با تاریخ و امضای مجدد همراه باشد تا شبهه انتساب یا جعل پیش نیاید.
- اگر وصیتنامه بیش از ثلث دارایی را شامل میشود، موصی باید وراث را مطلع کند و در صورت امکان رضایت کتباً از آنان اخذ شود.
- انجام وصیت تنظیم وصیت نامه توسط وکیل تبریز انجام میشود.

بخش دهم: جدول مقایسه کلیدی انواع وصیتنامه و چالشها
مقایسه کلیدی انواع وصیت نامه در حقوق ایران
نوع وصیتنامه | نحوه تنظیم | ثبت رسمی | اعتبار وصیت نامه | مناسبت استفاده | چالش اصلی |
---|---|---|---|---|---|
دستنویس (خودنوشت) | با خط موصی، امضا و تاریخ دقیق | ندارد | سند عادی؛ مشروط به اثبات اصالت | افراد باسواد، محرمانه | تردید اصالت، جعل، نزاع وارثان |
رسمی | دفتر اسناد رسمی | دارد | سند رسمی، لازمالاجرا | همه افراد، امنیت بیشتر | هزینه، تشریفات، افشای محتوا |
سری | نگارش توسط موصی یا دیگری، مهر و موم و تحویل به ثبت | دارد | سند عادی/رسمی، نیاز به گشایش اداری | محرمانگی بالا | پیچیدگی اداری، محدودیت دسترسی |
شفاهی (اضطراری) | موارد فوقالعاده با حضور دو شاهد | ندارد | سند عادی؛ موقت | شرایط اضطراری | صعوبت اثبات و محدودیت زمانی |
مقایسه شرایط انواع اعتبار وصیت نامه
نوع وصیتنامه | خط موصی | تاریخ دقیق | امضا | ثبت رسمی | امکان اعتراض | اعتبار وصیت نامه |
---|---|---|---|---|---|---|
دستنویس | الزامی | الزامی | الزامی | ندارد | بالا | متوسط |
رسمی | اختیاری | الزامی | الزامی | دارد | فقط ادعای جعل | بسیار بالا |
سری | اختیاری | اختیاری | الزامی | دارد | نسبتاً کم | بالا |
اضطراری | بستگی به شرایط | ترجیحاً | ترجیحاً | ندارد | خیلی بالا | خیلی پایین |
چالشها و راهکارهای دفاعی
چالش حقوقی | راهکار حقوقی پیشنهادی |
---|---|
ادعای جعل یا دخل و تصرف | کارشناسی خط، شهادت شهود، نمونههای تطبیقی |
اعتراض وارثان به اصالت وصیتنامه | اقرار یا پذیرش وراث، مستندات، ارائه مدارک پزشکی سلامت نگارنده |
عدم رعایت شرایط ماده ۲۷۸ | تنظیم وصیتنامه جدید، جلب رضایت کتبی وراث |
تأخیر در ارائه به دادگاه | استناد به آرای فقها و شورای نگهبان؛ پیگیری فوری رسیدگی |
وصیت مازاد بر ثلث | اخذ رضایت کتبی هر یک از وراث، تنفیذ جداگانه سهم |
وجود چند وصیتنامه متناقض | اعتبار وصیتنامهای که تاریخ موخر دارد؛ جمع محتوا در صورت امکان |
جمعبندی و راهکارهای پیشنهادی دفاعی برای اعتبار وصیت نامه دستنویس
وصیتنامه دستنویس در نظام حقوقی ایران، در صورت رعایت دقیق شرایط قانونی از جمله نگارش به خط موصی، امضای صحیح، درج تاریخ کامل و موضوع مشروع، دارای اعتبار حقوقی است و به عنوان یک سند عادی در محاکم قابلیت استناد دارد. مهمترین چالشهای آن امکان جعل، فقدان یا نابودی سند و اعتراض وارثان به اصالت و صحت سند است که نقش کارشناسی رسمی خط و گردآوری دلایل مکمل را حیاتی میسازد. تجربههای حقوقی نشان میدهد که در صورت بروز اختلاف میان وراث، بهترین راهکار دفاعی:
- ارائه همه شواهد و قرائن همراه با کارشناسی خط برای تأیید اصالت،
- جلب رضایت و امضای کتبی وراث در صورت وصیت مازاد بر یک سوم،
- تسلیم وصیتنامه به دادگاه در اسرع وقت و پیگیری فعال دعوای تنفیذ وصیتنامه در صورت اقدام وارثان به اعتراض است.
در شرایط عدم رعایت این توصیهها، دعاوی ابطال، تأخیر در تقسیم ارث یا حتی تقسیم ماترک بدون توجه به خواسته متوفی، قابل وقوع است؛ لذا استفاده از وکیل مجرب و رعایت نص صریح قانون برای حفظ حقوق متوفی و موصیله، ضروری است.
نکته پایانی برای عموم وکلا و مشاوران حقوقی: با توجه به تحولات رویه قضایی (بهویژه نظریه شورای نگهبان و بسط اعتبار وصیتنامه حتی پس از مهلت سه ماهه)، همچنین پیچیدهتر شدن دعاوی امروزی، کسب اطلاعات بهروز و استفاده از تجارب عملی، برای دفاع مؤثر از اعتبار وصیتنامه دستنویس ضروری است. توصیه میشود همواره اسناد اصیل را بهخوبی نگهداری و برای استحکام دلیل، وصیتنامههای دارای ارزش مالی یا آثار خانوادگی جدی را حتیالمقدور بهشکل رسمی یا سری نیز تنظیم نمایید.
” اتمام مقاله اعتبار وصیت نامه در ایران “